"Krone" yorumu

Misilleme Ayini

"Krone" için analiz eden: dış politika uzmanı Kurt Seinitz

(Bild: stock.adobe.com, Krone KREATIV)

Ping-Pong: Bu, nihai yangına giden yoldaki çılgın Ortadoğu mantığı: 330 insansız hava aracı, seyir füzesi ve roketle askeri tarihin en büyük saldırısı - ama neredeyse hepsi düşürüldü. (Ukrayna da bu kadar şanslı olmak isterdi).

Her iki taraf da başarılı olduğunu bildirdi. Tahran "büyük zaferi" kutlayabilir çünkü Orta Doğu'da görünüş (cesaret) gerçeklikten daha önemlidir ve İsrail bunu sadece düşmanlarına karşı ileri savunmasında bir aşama olarak görmektedir.

Ortadoğu, senaryo ellerinden kayıp gidene kadar ateşle, misilleme misilleme misilleme ritüeliyle oynayan hasbardeurların büyük arenasıdır. İsrail, Şam'daki İran Büyükelçiliği yerleşkesinde bulunan ve Lübnan Hizbullah'ını buradan İsrail'e karşı yönlendiren iki generali bombalamıştı. Sonuç olarak İran rejimi, 45 yıl önce iktidarı ele geçirmesinden bu yana ilk kez İsrail'e (ve Arap komşularına!) doğrudan saldırmaya cesaret etti.

Pazar sabahı erken saatlerde Kudüs semalarına önleyici füzeler fırlatıldı.

(Bild: ASSOCIATED PRESS, Krone KREATIV)

Bu durum İsrail'i İran'a saldırması için kendi kendine baskı altına soktu. İki olasılık var: İran'ın fırlatma üslerine ya da rejime karşı misilleme. Hiç şüphe yok ki İsrail yönetimi, henüz nükleer silahlara sahip olmadan ezeli düşmanına ölümcül bir darbe vurmak için can atıyor olmalı.

Ancak ABD Başkanı Joe Biden, İsrail Başbakanı Benjamin Netanyahu'ya açıkça ABD'nin bu konuda destek vermediğinin sinyalini verdi. Özellikle de Tahran daha önce Washington'a bunun "sınırlı bir eylem" olduğunu ve ABD'nin müdahale etmemesi halinde bu jeopolitik bölgedeki ABD askeri tesislerine dokunulmayacağını bildirmişken. İranlı devrimci generaller bir şekilde silahlarının düzgün çalışmadığını fark etmiş olmalılar.

Biden'a göre İsrail, ABD, İngiliz ve Arap ortaklarının (İsrail dışında!) insansız hava aracı filosunu düşürmesinden memnun olmalıdır. İran'ın silah sistemlerinin zayıflığı daha önce hiç bu kadar açık bir şekilde ortaya konmamıştı.

Ancak İsrail, İran'ın ne zaman yeterli olacağına karar vermesine izin vermeyecektir. Molla rejimi 45 yıl boyunca kendini yakmadan ateşle oynadığı için hayatta kaldı. Tahran, Orta Doğu'yu on yıllardır dünya krizinin merkezi haline getiren ağdaki örümcektir.

Güç içgüdüsüyle hareket eden mollalar, savaşın sonuçlarına bizzat katlanmaktan ustalıkla kaçındılar. Savaşı vekillerinin yürütmesine izin verdiler: Hamas, Hizbullah, Husiler.

Şimdi ise doğrudan çatışma var. Molla rejimi yanlış hesap yaparsa bunun kendi sonu anlamına gelebileceğinin farkında mı? Uzun zamandır arkasında -her zamanki tellallar dışında- halk yoktu. Tüm para, halkın gerçek ihtiyaçları bir kenara bırakılarak silahlanmaya aktarıldı.

Rejim 25 yılı aşkın bir süredir reform yapamayacağını kanıtlamıştır. Büyük Arap-Sünni dünyasında nüfuz kazanmak, hatta liderliği ele geçirmek için İsrail nefretini İran toplumuna soktu (daha önce neredeyse hiç yoktu).

İran'a yaptığım ziyaretler sırasında (bu rejimden başka bir şey bilmeyen) insanlardan Filistin-İsrail çatışmasıyla hiçbir ilgilerinin olmadığını defalarca duydum. Molla rejimine karşı askeri misilleme söz konusu olduğunda bu durum göz ardı edilmemelidir.